Kredytu może udzielić tylko bank i to na określonych zasadach (regulowanych przez prawo bankowe). Najważniejszą jest ta, mówiąca że kredyt udzielany jest z pieniędzy niebędących własnością banku, lecz pochodzących z depozytów klientów (odpowiednio - rzecz jasna - zabezpieczonych).
Udzielając kredytu, bank przekazuje kredytobiorcy środki finansowe do dysponowania nimi w określonym w umowie czasie. Środki te nie stają się własnością kredytobiorcy, umowa kredytu zawsze też zawiera termin jego ostatecznego zwrotu oraz ściśle określony kalendarz spłat.
Fundamentalną różnicą między kredytem a pożyczką jest określenie celu wykorzystania pieniędzy. Kredyt przyznawany jest z reguły na konkretny cel (wiąże się to z prawem banku do kontrolowania prawidłowości wykorzystywania kapitału). Wyjątkami są - kredyt konsumpcyjny i kredyt gospodarczy na wydatki bieżące, w przypadku których swoboda dysponowania środkami kredytowymi jest większa.
Kredyt zawsze kosztuje, ponieważ za jego udzielenie bank nalicza oprocentowanie oraz prowizje, będące wynagrodzeniem banku za udostępnienie kapitału kredytobiorcy. Należy też pamiętać, że bank musi również płacić posiadaczom depozytów bankowych za wykorzystywanie ich w formie kapitału do celów kredytowych.